Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Νοηματική γλώσσα

Μία από τις βασικότερες ανάγκες μας είναι η επικοινωνία και όχημά της ο λόγος.
Όταν όμως τα πράγματα δεν μπορούν να λεχθούν με λόγια; Τότε καταφεύγουμε σε μια πρωταρχική μορφή επικοινωνίας, τη γλώσσα του σώματος.
Η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ) είναι η φυσική γλώσσα της κοινότητας των Κωφών στην Ελλάδα.Τα γλωσσικά μέσα που χρησιμοποιεί η ΕΝΓ  για να διατυπώσει τις έννοιες και για να δημιουργήσει μορφολογία και σύνταξη, βασίζονται στην κίνηση των χεριών, στην στάση ή στην κίνηση του σώματος, και στην έκφραση του προσώπου.
Οι βασικές μονάδες του λόγου της ΕΝΓ ονομάζονται νοήματα.
Τα νοήματα δεν πρέπει να συγχέονται με το δακτυλικό αλφάβητο, το οποίο είναι απλώς ένας τρόπος μεταγραφής του ελληνικού αλφαβήτου. Οι νοηματιστές, ως φυσικοί ομιλητές της ΕΝΓ, χρησιμοποιούν το δακτυλικό αλφάβητο με δύο τρόπους: είτε για να αποδώσουν τα ακρώνυμα και τα κύρια ονόματα, είτε για να σχηματίσουν νοήματα στα οποία τα στοιχεία του δακτυλικού αλφαβήτου χρησιμοποιούνται ως χειρομορφές. Για παράδειγμα, το νόημα που σημαίνει "κοινωνία" σχηματίζεται από το "κ" του δακτυλικού αλφαβήτου σε συνδυασμό με κίνηση.
                                      Το αλφάβητο της νοηματικής γλώσσας.

Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να παρακολουθήσεις ένα επεισόδιο από την εκπαιδευτική τηλεόραση για την νοηματική γλώσσα.



Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

" Η Ώρα της Γης 2011"

Το Σάββατο 26 Μαρτίου στις 8.30 το βράδυ σβήνουμε τα φώτα για 1 ώρα (ή και περισσότερο) .

Το τηλεοπτικό σποτ για την "Ώρα της Γης"

                                   Το ενεργειακό σας αποτύπωμα
Παίζοντας αυτό το ηλεκτρονικό παιχνίδι μπορείτε να μάθετε ποιο είναι το ενεργειακό σας αποτύπωμα, δηλαδή πόσο διοξείδιο του άνθρακα (CO2) εκλύουν στην ατμόσφαιρα οι καθημερινές σας συνήθειες που σχετίζονται με την κατανάλωση ενέργειας.
Ακολουθήστε τα βελάκια που σας οδηγούν από δωμάτιο σε δωμάτιο και «κάντε κλικ» πάνω στα χεράκια που εμφανίζονται στις διάφορες συσκευές. Στο τέλος θα έχετε μια ενδεικτική εικόνα για το πόση ενέργεια καταναλώνετε και σε πόσες εκπομπές CO2 αντιστοιχεί αυτή η κατανάλωση. Επίσης, θα δείτε συμβουλές για το πως θα μπορούσατε να αποφύγετε ένα μέρος αυτών των εκπομπών CO2 και ταυτόχρονα να εξοικονομήσετε ενέργεια, και χρήματα.
                                                  Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα .

Ένα παιχνίδι από το site "Η Ώρα της Γης".

Προσπάθησε να σβήσεις όσες περισσότερες λάμπες μπορείς περνώντας από πάνω το ανθρωπάκι και  χρησιμοποιώντας μόνο τα βελάκια του πληκτρολογίου.


www.earthhour.org

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Αόριστες αντωνυμίες

Κάνε ΚΛΙΚ ΕΔΩ για μία άσκηση με το αχώριστο μόριο α-(αν)

Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να παρακολουθήσεις ένα επεισόδιο της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης .

Ήρωες του 1821

Ήρωες του 1821
Αναδημοσίευση από   36dimotiko.blogspot.com/  (Υπερκινητικός Δάσκαλος)

Οι εικόνες μπορούν να εκτυπωθούν για να τις ζωγραφίσετε.


Κυριολεξία και Μεταφορά

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Συμμετρία και άξονας συμμετρίας

Όταν ένα σχήμα μπορεί να χωριστεί με μια ευθεία γραμμή σε δυο μέρη, έτσι ώστε το ένα μέρος να είναι αντανάκλαση του άλλου, τότε το σχήμα αυτό είναι συμμετρικό ως την ευθεία αυτή γραμμή.



 
Η ευθεία γραμμή που χωρίζει το σχήμα αυτό σε δύο ίσα τμήματα ονομάζεται άξονας συμμετρίας.
 Ένα σχήμα μπορεί να έχει έναν ή και περισσότερους άξονες συμμετρίας.

Κάνε ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να δεις τη συμμετρία στα σχήματα.

Κάνε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μάθεις περισσότερα για τη συμμετρία.


Το παρακάτω site είναι στα αγγλικά. "complete a pattern"σημαίνει συμπληρώνω το συμμετρικό σχέδιο και  "create a pattern" σημαίνει δημιουργώ ένα δικό μου σχέδιο.

Συμμετρία στο αλφάβητο.

 

Η Θήβα και η βοιωτική συμμαχία

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Ωδείο Ηρώδου του Αττικού ( Ηρώδειο )


Το εντυπωσιακό ρωμαικό θέατρο που βρίσκεται στους πρόποδες του ιερού βράχου της Ακρόπολης των Αθηνών, στη νότια πλευρά, χτίστηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ.



 Ένας Αθηναίος ευγενής, ο Τιβέριος Κλαύδιος Ηρώδης ο Αττικός, θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της συζύγου του, Ασπασίας Αννίας Ρηγίλλης, διέθεσε χρήματα για  χτιστεί το θέατρο και γι αυτό το λόγο πήρε αρχικά το όνομα της γυναίκας του της Ρηγίλλης και στη συνέχεια το δικό του, Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού ή απλά Ηρώδειο.
 Ο προορισμός του οικοδομήματος ήταν κατά κύριο λόγο οι μουσικές εκδηλώσεις και για το λόγο αυτό ονομάστηκε Ωδείο. Η ανάγκη της ανέγερσής του προέκυψε μετά τη κατάρρευση του Ωδείου που είχε κτιστεί στο κέντρο της αρχαίας αγοράς της Αθήνας από τον στρατηγό του Αυγούστου, τον Αγρίππα περί το 15π.Χ., και εκείνο σε αντικατάσταση του ακόμα παλαιότερου Ωδείου του Περικλή που είχε πυρπολήσει ο Σύλλας το 85π.Χ..


Το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού στην αρχική του μορφή ήταν ένα στεγασμένο οικοδόμημα με ξύλινη στέγη, είχε 32 σειρές καθίσματα και μπορούσε να φιλοξενήσει στις παραστάσεις του γύρω στους 5.000 θεατές. Όπως και στα περισσότερα θέατρα της ρωμαϊκής εποχής, η ορχήστρα είχε ημικυκλικό σχήμα. Η σκηνή είχε τρεις ορόφους, δυο από τους οποίους διατηρούνται μέχρι σήμερα.





Το ωδείο του Ηρώδου του Αττικού μέσα στη πάροδο των αιώνων είχε σχεδόν χαθεί από τις καταστροφές που είχε υποστεί και τις επιχωματώσεις. Το 1857 ξαναήρθε στο φώς χάρη σε ανασκαφές αλλά δεν αναστηλώθηκε στη σημερινή του μορφή παρά τη δεκαετία του 1950 και από τότε κάθε καλοκαίρι φιλοξενεί τις παραστάσεις στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών.


Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Κυρά Σαρακοστή


Την πρώτη μέρα μετά το τέλος της Αποκριάς ονομάζουμε Καθαρά Δευτέρα , γιατί από εκείνη την ημέρα σταματά η κατανάλωση κάθε αρτύσιμου φαγητού και αρχίζει η «κάθαρση» σωματικά και ψυχικά με την νηστεία των 40 ημερών που ονομάζουμε Σαρακοστή.
Ένα έθιμο που έχει σχεδόν χαθεί είναι αυτό της Κυρά Σαρακοστής. Την χρησιμοποιούσαν σαν ένα ιδιόμορφο ημερολόγιο για να μετράν τις βδομάδες της νηστείας (Σαρακοστής).

Η κυρά Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά. Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας, και με εφτά πόδια που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα, και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι.

 Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη. Μια παραλλαγή του εθίμου της Κυράς Σαρακοστής είναι φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα. Η Κυρά Σαρακοστή που έφτιαχναν στον Πόντο ήταν διαφορετική. Εκεί κρέμαγαν από το ταβάνι μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που πάνω του είχαν καρφωμένα εφτά φτερά κότας. Κι εδώ κάθε βδομάδα αφαιρούσαν ένα φτερό κι έτσι μέτραγαν το χρόνο μέχρι την Ανάσταση. Αυτό το «ημερολόγιο» το ονόμαζαν Κουκουρά.

Για την Κυρά Σαρακοστή έχουν γραφτεί και οι εξής στίχοι :

Την Κυρά Σαρακοστή που ‘ναι έθιμο παλιό οι γιαγιάδες μας την έφτιαχναν με αλεύρι και νερό. Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι έναν σταυρό μα το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό. Και τις μέρες της μετρούσαν με τα πόδια της τα επτά. Έκοβαν ένα την βδομάδα μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.

Καλή Σαρακοστή λοιπόν !!!

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Καθαρά Δευτέρα

Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημάνει το τέλος των Απόκρεων.
Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί "καθαρίζονταν" πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο.


Την Καθαρά Δευτέρα συνηθίζεται να τρώγεται λαγάνα (άζυμο ψωμί που παρασκευάζεται μόνο εκείνη τη μέρα),ταραμάς και άλλα νηστίσιμα φαγώσιμα, κυρίως λαχανικά, όπως και φασολάδα χωρίς λάδι.
 Επίσης συνηθίζεται το πέταγμα χαρταετού.

 Η Καθαρά Δευτέρα εορτάζεται 48 ημέρες πριν την Κυριακή του Πάσχα.
Από παλιά η Καθαρή Δευτέρα, πέρασε στην συνείδηση του λαού, σαν μέρα καθαρμού.  Το πέταγμα του αετού, είναι ένα έθιμο μεταγενέστερο.

 Κούλουμα ονομάζεται η καθαροδευτεριάτικη έξοδος στην εξοχή και το πέταγμα του αετού. Οι χριστιανοί, παρέες παρέες βγαίνουν στην εξοχή, παίρνοντας μαζί τους νηστίσιμα φαγητά, και το ρίχνουν στην διασκέδαση και τον χορό. Τα κούλουμα από τόπο σε τόπο γιορτάζονται διαφορετικά, με διάφορες εκδηλώσεις. Παντού όμως επικρατεί κέφι, χορός και τραγούδι.
Για την ετυμολογία της λέξης κούλουμα υπάρχουν πολλές εκδοχές. Κατά τον Νικόλαο Πολίτη, πατέρα της ελληνικής λαογραφίας, η λέξη προέρχεται από το λατινικό Cumulus (κόλουμους) που σημαίνει σωρός, αφθονία αλλά και το τέλος. Εκφράζει δηλαδή το τέλος, τον επίλογο της Απόκριας. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή προέρχεται από μια άλλη λατινική λέξη, την λέξη «κόλουμνα» δηλαδή «κολώνα». Κι αυτό επειδή το πρώτο γλέντι της Καθαράς Δευτέρας στην Αθήνα, έγινε στις Στήλες του Ολυμπίου Διός. Όποια όμως κι αν είναι η ρίζα της λέξης, απ’ όπου κι αν προέρχεται, τα κούλουμα είναι μια καλή ευκαιρία για όλους μας, να διασκεδάσουμε κοντά στην φύση.
(πηγή:wikipedia)

Αποκριάτικα Έθιμα του Άργους Ορεστικού.

Οι «Παλιαπούλιες»

Ίσως για την υπόλοιπη Ελλάδα, Αποκριά να σημαίνει καρναβάλι, χορός, ξεφάντωμα, για το Άργος Ορεστικό όμως, Αποκριά σημαίνει «Παλιαπούλιες».
Στην αλάνα κάθε γειτονιάς το βράδυ της τελευταίας Κυριακής της Αποκριάς, ανάβουμε τις παλιαπούλιες, που είναι μεγάλοι κωνικοί σωροί από στοιβαγμένα αγκάθια, ξερόκλαδα, αποκλάδια.
 Κάθε γειτονιά της πόλης αλλά και των περισσοτέρων οικισμών συμμετέχει με τη δική της παλιαπούλια. Στο έθιμο αυτό παρέες από κάθε γειτονιά μαζεύουν λεπτά ξύλα (τσάκνα), τα στήνουν σε μεγάλους σωρούς και το βράδυ, μετά τις 8, ανάβουν φωτιές, συνοδεία μουσικής, χορού και παραδοσιακών μεζέδων. Οι παλιαπούλιες βραβεύονται από τον Δήμο με χρηματικά έπαθλα.
Λένε πως το έθιμο της παλιαπούλιας έλκει την καταγωγή του από την παγανιστική πυρολατρεία και τις πανάρχαιες εθιμικές εκδηλώσεις γύρω από τη λατρεία του θεού Πάνα.
Σήμερα το έθιμο αναβιωμένο, διατηρεί όλα τα στοιχεία του. Όπως παλαιότερα έτσι και τώρα,για την προετοιμασία της Παλιαπούλιας παιδιά και έφηβοι από κάθε γειτονιά αρχίζουν το μάζεμα των αγκαθιών από εβδομάδες πριν. Οι μαχαλάδες ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα συγκεντρώσει τα περισσότερα. Παιδιά, μικρά και μεγάλα, μεταφέρουν «τσάκνα», (έτσι λέμε τα αγκάθια που τα ξεριζώνουν απ 'τους φράκτες των χωραφιών), απ 'τα κλαδεμένα φυτώρια, απ 'το δασάκι δίπλα στον Αλιάκμονα.
Το πιο δύσκολο απ 'όλη τη διάρκεια του εθίμου αυτού, αλλά συγχρόνως και διασκεδαστικό, είναι η φύλαξη για βδομάδες ολόκληρες των αγκαθιών, που ο όγκος τους μεγαλώνει. Γι αυτό χρειάζεται η κάθε γειτονιά να βρει ένα καλό μέρος, ασφαλές, αποθήκες ή αυλές με ψηλά ντουβάρια. Γιατί τόσες προφυλάξεις;
Γιατί μέρος του εθίμου είναι το κλέψιμο. Παιδιά από μια γειτονιά επιχειρούν να κλέψουν έτοιμα μαζεμένα αγκάθια από την άλλη.
Η γειτονιά όμως που δέχεται μια τέτοια επιδρομή τη θεωρεί ντροπή και υποτιμητική πράξη γι' αυτό και το ανταποδίδει. Κι όσο πλησιάζει ο καιρός της Αποκριάς, οι μικροί φυλάνε με βάρδιες όλη τη νύχτα τα αποθηκευμένα αγκάθια τους.
Την Κυριακή της Αποκριάς απ' το πρωί στήνεται η παλιαπούλια. Στην κυριολεξία κτίζεται γύρω από έναν κορμό δένδρου, γερά στερεωμένο στη μέση μιας αλάνας, στρώνονται και πατιούνται τα διαδοχικά στρώματα των αγκαθιών, που πρέπει να είναι πολλά και πυκνά, γιατί στον τελικό διαγωνισμό κριτήριο για τη βράβευση είναι εκτός απ' το μέγεθος και η διάρκεια της πυράς.
Το βράδυ, γείτονες και παιδιά φυλάγουν, μη τους ανάψει κανείς τη φωτιά από άλλη γειτονιά, γιατί ο ανταγωνισμός υπαγορεύει, όχι ποιος μαχαλάς θα ανάψει την παλιαπούλια του πρώτος, αλλά ποιος τελευταία. Γιατί σκοπός είναι να συγκεντρώσουν περισσότερο κόσμο για το τελικό γλέντι. Έτσι οι Αργείτες μετακινούνται γρήγορα απ' τη μια στην άλλη γειτονιά.
Το άναμμα με άχυρο ή με πετρέλαιο ολόγυρα στη βάση της παλιαπούλιας την κάνει να μπουμπουνίζει, γι' αυτό κι αλλιώς τις φωτιές τις λέμε μπουμπούνες.
Τα μικρά παιδιά απολαμβάνουν τώρα τους κόπους τόσων ημερών. Όσο πιο ψηλά πάνε οι φλόγες της φωτιάς , τόσο πιο περήφανα νιώθουν για τη γειτονιά τους. Με βεγγαλικά, πιστολιές, «πράτσα-προύτσα» και «στράκα-στρούκες» -φτιαγμένες από τον ήχο τους οι λέξεις –κορυφώνεται η διασκέδασή τους. Γύρω πό τη φωτιά στήνεται χορός και φαγοπότι.
Αργά τη νύχτα της Παλιαπούλιας, όταν η φωτιά χαμηλώνει, οι νέοι πηδούν από πάνω τρεις φορές.


ΤΟ «ΧΑΣΚΑ» ή « ΧΑΣΚΑΡΙ»Το ίδιο βράδυ, είτε στα σπίτια είτε γύρω από τις φωτιές, τελείται κι άλλο ένα έθιμο της Αποκριάς, συμβολικό, το «χάσκα» ή «χάσκαρι», από το ρήμα χάσκω. Στον ξύλινο κλώστη–πλάστη της πίτας δένουν με μια κλωστή ένα βρασμένο αυγό. Αραδιάζονται όλοι και δοκιμάζουν να το χάψουν, καθώς περνάει αιωρούμενο από μπροστά τους. Εξάλλου είναι διασκεδαστικό το θέαμα, να κυνηγά κανείς με ανοιχτό το στόμα ένα αβγό, που κινείται κρεμασμένο.
Οι παλιοί πάντως για την ερμηνεία του εθίμου αυτού έλεγαν: «το στόμα κλείνει την Τυρινή της Κυριακής μ ΄ένα αβγό, για ν' ανοίξει το Πάσχα πάλι με αβγό». Έτσι συμβόλιζαν αυτή την περίοδο της νηστείας.


Με όλα αυτά τα έθιμα της Αποκριάς, την Παλιαπούλια, που καίει και καθαρίζει τα αγκάθια απ΄ τα χωράφια, τον καθαρτικό χορό και το πήδημα πάνω από τη φωτιά,το «χάσκαρι» εξηγείται πως με το γιόρτασμα της Αποκριάς και της Καθαροδευτέρας στον τόπο μας μπαίνουμε στη Μεγάλη Σαρακοστή, που για μας όπως και για τους άλλους Έλληνες, σημαίνουν μέρες νηστείας και μέρες ψυχικού και σωματικού καθαρισμού.

Πηγή: http://www.argosorestiko.gr