Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Χελιδονίσματα

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα.

Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.
Την «χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά.

Οι «Χελιδονιστές», οι οποίοι ήταν κυρίως παιδιά αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ενήλικες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Παλιά, οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι, αυγά και σε λίγες περιπτώσεις χρήματα. Τα λεφτά καθώς και ότι προϊόντα μάζευαν τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.
Κάποια «χελιδονίσματα» χαιρετίζουν το έαρ, την άνοιξη και απαγγέλλουν στίχους, για να διώξουν τον χειμώνα ή τον τελευταίο μήνα του, τον Φλεβάρη.

Μάρτης ή Μαρτιά

Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Από τη 1η  εώς στις 31 του Μάρτη τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.
Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία «Μάρτινκα» και στην Αλβανία ως «Βερόρε». Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι.
Άλλοι πάλι, δένουν τον «Μάρτη» σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή. Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται «Μαρτενίτσα». Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η «Μαρτενίτσα» λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία. Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία «Μαρτιζόρ». Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός - Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι. Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.
                                                                                 (πηγή http://www.sansimera.gr/articles/131)
 Όρνιθες - Οι Κωμωδίες του Αριστοφάνη σε Κόμικς

Αρλεκίνος


Ο Αρλεκίνος είναι ένας από τους βασικούς χαρακτήρες της ιταλικής Κομέντια ντελ άρτε. Έχει προγόνους του τους δούλους του Αριστοφάνη , τους βυζαντινούς μίμους, αλλά και τους ακροβάτες και τους θαυματοποιούς του Μεσαίωνα.
     Το όνομα του χαρακτήρα σημαίνει "μικρός διάβολος" και δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα στη Γαλλία. Υπηρετεί συνήθως τον Πανταλόνε, τον Ντοτόρε, αλλά και τον Καπιτάνε, ενώ κατά την εξέλιξη της Κομέντια ντελ άρτε είναι από τους βασικότερους χαρακτήρες.
    Το γυναικείο ανάλογο του Αρλεκίνου και αρκετές φορές συμπρωταγωνίστριά του επί σκηνής, είναι η Κολομπίνα.
     Ο Αρλεκίνος φορούσε ένα πολύχρωμο, μπαλωμένο ρούχο. Οι πρώτες μάσκες Αρλεκίνου ήταν από ξύλο, ενώ μετά φτιάχνονταν από δέρμα.

Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να εκτυπώσεις αποκριάτικες ζωγραφιές.

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Οι κυριότερες φάσεις του Πελοποννησιακού πολέμου


Κάνε ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να κάνεις μια ασκήση .

                 1η ΦΑΣΗ- ΑΡΧΙΔΑΜΕΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (431-421 Π.χ.)

     2η ΦΑΣΗ- ΣΙΚΕΛΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ (415-413Π.χ.)

3η ΦΑΣΗ-ΔΕΚΕΛΕΙΚΟΣ (ΙΩΝΙΚΟΣ) ΠΟΛΕΜΟΣ(413-404 Π.χ.)

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Διαδρομές της γύρης , ταξίδια των σπόρων και ο πολλαπλασιασμός των φυτών.

                Η ιστορία ενός σπόρου
Η ζωή ενός φυτού αρχίζει όταν ένας σπόρος φυτευτεί στο χώμα και φυτρώσει. Ο σπόρος αυτός έχει δημιουργηθεί από ένα ίδιο φυτό -γονέα.





                             Τα μέρη του φυτού



Ο σπόρος βρίσκεται μέσα στον καρπό του φυτού-γονέα. Για να δημιουργηθεί ο καρπός, πρέπει πρώτα να γονομοποιηθεί το λουλούδι του φυτού, που το ονομάζουμε άνθος. Η γονιμοποίηση του άνθους γίνεται με τη γύρη.

Τα μέρη του άνθους





Η γύρη μεταφέρεται, συνήθως με τον άνεμο ή τα έντομα, από το άνθος ενός φυτού σε ένα άλλο άνθος του ίδιου φυτού. Έτσι σιγά σιγά δημιουργείται ο νέος καρπός ,ο οποίος περιέχει έναν ή περισσότερους σπόρους και οι οποίοι με τη σειρά τους είναι έτοιμοι αν τους φυτέψουμε να γίνουν φυτά.

Περίμετρος και Εμβαδόν

Κάνε ΚΛΙΚ στις εικόνες για να μάθεις περισσότερα για το πως υπολογίζουμε την περίμετρο και το εμβαδόν ενός σχήματος.







Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Αιτίες και αφορμές του πολέμου

Κάθετες και παράλληλες ευθείες

Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να δεις πως σχεδιάζω μια ευθεία κάθετη σε μια άλλη.(επιλέγω την ένδειξη  "σχεδίαση" για να συνεχίσω)

Κάνε κλικ στην εικόνα για να δεις πως σχεδιάζω παράλληλες ευθείες. Εμείς μάθαμε το δεύτερο τρόπο.


 Κάνε κλικ στην εικόνα για να θυμηθείς πως μετράμε γωνίες χρησιμοποιώντας μοιρογνωμόνιο.


Κάνε ΚΛΙΚ στις εικόνες για να παίξεις με τις γωνίες.
(Το site είναι στα αγγλικά)







   

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Σπονδυλωτά και ασπόνδυλα

Τα ζώα τα χωρίζουμε σε δυο μεγάλες κατηγορίες, για να μπορούμε να τα μελετούμε καλύτερα. Στα σπονδυλωτά και στα ασπόνδυλα.

Τα ζώα που έχουν σπονδυλική στήλη ονομάζονται σπονδυλωτά και χωρίζονται  στις εξής πέντε(5) υποκατηγορίες:

Αμφίβια, Ερπετά, Ψάρια, Πτηνά, Θηλαστικά
Τα ζώα που δεν έχουν σπονδυλική στήλη ονομάζονται  ασπόνδυλα και  χωρίζονται σε έξι υποκατηγορίες:

Σκώληκες, Αρθρόποδα, Μαλάκια, Σπόγγοι, Εχινόδερμα, Κνιδόζωα

Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να δεις αναλυτικά τις διάφορες κατηγορίες των σπονδυλωτών και των ασπόνδυλων.
                                                                  (πηγή Α.Κυριακίδης)
 Ένα ασπόνδυλο που ανήκει στην κατηγορία των αρθρόποδων είναι και η μέλισσα.


Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να μάθεις περισσότερα για τη μέλισσα. 

Η ελιά στην τέχνη

Ο λύκος

Κάντε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να μάθετε περισσότερα για τον λύκο από το Περιβαλλοντικό Κέντρο του Αρκτούρου.



(πηγή Δήμος Αετού -Ν. Φλώρινας)
Οι Λύκοι του Περιβαλλοντικού Κέντρου .
Οι λύκοι που φιλοξενούνται στο Καταφύγιο του Λύκου στην Αγραπιδιά, έχουν σχηματίσει δύο διαφορετικές αγέλες, οι οποίες, ζουν σε ξεχωριστούς χώρους, 20 και 50 στρεμμάτων αντίστοιχα. Στο πρώτο χώρο, φιλοξενείται η αγέλη του Χορτιάτη με πέντε λύκους, ενώ στο δεύτερο χώρο η αγέλη της Λύκαινας με εννιά λύκους. Επειδή ελάχιστοι λύκοι είχαν ονόματα από τους κατόχους τους, δόθηκαν σ' αυτούς νέα ονόματα τα οποία συνδέονται με την περιοχή από όπου προέρχονται, με μυθικά πρόσωπα της περιοχής ή την ελληνική μυθολογία γενικότερα.






Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να παίξεις ένα παιχνίδι με το λύκο.
(πηγή Α. Κυριακίδης)

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Οικοσυστήματα

Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να μάθεις περισσότερα για τα οικοσυστήματα που μελετήσαμε στο μάθημα της Μελέτης.

Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να παίξεις φτιάχνοντας τις τροφικές αλυσίδες. Βάλε τους οργανισμούς στα τετράγωνα πλαίσια έτσι ώστε να σχηματιστούν οι σωστές τροφικές αλυσίδες και έπειτα πάτησε το πλήκτρο ENTER.


Τροφικές αλυσίδες





Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Τα πάθη των φωνηέντων

Κάνε κλικ στην εικόνα για γνωρίσεις καλύτερα τα πάθη φωνηέντων που συναντήσαμε στο μάθημα της Γλώσσας.



Κάνε ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να βρεις ασκήσεις με έκθλιψη, αφαίρεση και αποκοπή.

Ο "χρυσός αιώνας" της τέχνης

ΗΜΕΡΑ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ 2011

H Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου 2011 εορτάζεται στις 8 Φεβρουαρίου, σε περισσότερες από 65 χώρες στον κόσμο, από την Βραζιλία μέχρι την Ιαπωνία και από την Ισλανδία μέχρι την Κένυα.


Φέτος, το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Εθνικών Κέντρων Ενημέρωσης και Επαγρύπνησης Insafe προσκαλεί μικρούς και μεγάλους να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά στις «εικονικές ζωές» τους, και να ανακαλύψουν πώς ο αληθινός εαυτός τους βιώνει την εικονική εμπειρία.


Στη σημερινή εποχή, παιδιά και νέοι ξοδεύουν ένα αρκετά μεγάλο μέρος της ζωής τους σε διαδικτυακές δραστηριότητες που εκτείνονται από τα online παιγνίδια έως τη κοινωνική δικτύωση. Μέσα από τις δραστηριότητες αυτές έρχονται αντιμέτωποι με πολλές προκλήσεις που αφορούν την ιδιωτικότητα, την υπόληψη και την υγεία τους. Έτσι λοιπόν, ο φετινός εορτασμός θα επικεντρωθεί γύρω από το εξής σύνθημα:


«Το διαδίκτυο δεν είναι μόνο παιχνίδι. Προστάτευσε τον εαυτό σου. Σεβάσου την ζωή των άλλων.»
(«It's more than a game, it's your life!»)


Ο φετινός εορτασμός έχει ως στόχο να μεταδώσει μερικά μηνύματα - κλειδιά προς τους χρήστες του Διαδικτύου, μικρούς αλλά και μεγάλους:
• Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από ένα avatar, ένα ψευδώνυμο ή ένα προφίλ. Κάτι τέτοιο δεν μας παρέχει ουδεμία ασπίδα ανωνυμίας ή προστασίας.
• Οι πράξεις στην εικονική ζωή μας μπορεί να έχουν επιπτώσεις στην πραγματική ζωή.


Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να μάθεις περισσότερα για την ασφαλή πλοήγηση στο ιντερνέτ.

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Η ελιά

Στο μάθημα της Γλώσσας , μέσα από  το ποίημα του Κωστή Παλαμά, μιλήσαμε για την ελιά. Ας μάθουμε περισσότερα για τη σπουδαιότητα αυτού του δέντρου στη ζωή και τη διατροφή όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και των άλλων μεσογειακών λαών.

Κάνε ΚΛΙΚ στην εικόνα.




                         Ένα παραμύθι για την ελιά
Το Καλάμι κι η Ελιά
Μια φορά δίπλα σε μια ελιά είχε φυτρώσει ένα καλάμι.Η ελιά ήταν ένα μεγάλο και
 δυνατό δέντρο με πολλά κλαδιά που κρατούσαν τα φύλλα τους όλη τη χρονιά και
 κάθε δυο χρόνια,έγερναν από το βάρος του καρπού.
Το καλάμι πάλι ήτανε ψηλόλιγνο με καταπράσινα στενόμακρα φύλλα, με ωραιότατα
παράξενα λουλούδια που έμοιαζαν με τσαμπιά κι είχανε το σχήμα του αδραχτιού.
Η ελιά καυχιόταν ολοένα:
-Τι είσαι συ μπροστά μου; έλεγε στο καλάμι
Εγώ είμαι ένα δέντρο μεγάλο, δυνατό, ευλογημένο. Οι άνθρωποι με λατρεύουν
γιατί τους δίνω τις ελιές και το λάδι μου, τους δίνω ξερόκλαδα για να ζεσταίνονται,
τους δίνω ξύλα για να φτιάχνουν ακριβά έπιπλα. Είμαι μεγάλη, ψηλή, γερή
και συ είσαι ένα αδύναμο πραγματάκι που λυγίζεις μπροστά σ’ όλους τους ανέμους
 και
 τους προσκυνάς. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχεις την τόλμη να φυτρώνεις πλάι μου.
Το καημένο το καλάμι που ήταν από φυσικού του ντροπαλό, τα’ άκουγε όλα αυτά και
δεν έλεγε
 τίποτα κι ούτε και θύμωνε γιατί αυτό δεν είχε να καυχηθεί για τίποτα.
Ήρθε ένας χειμώνας όμως βαρύς κι άρχισε να φυσάει ένας αέρας δαιμονισμένος,
που χτυπούσε με μανία την ελιά ώσπου στο τέλος την ξερίζωσε.
Το καλάμι, με το πρώτο φύσημα του ανέμου, έγειρε, λυγερό όπως ήτανε,
προς το νερό κι έτσι ο άνεμος περνούσε από πάνω του χωρίς να το πειράξει.
Κι όταν η καταιγίδα σταμάτησε κι ο άνεμος έπαψε να φυσάει,
η ελιά απόμεινε πεσμένη στο χώμα και το καλάμι σηκώθηκε
πάλι όρθιο και λυγερό, όπως και πριν.
Βλέπετε, το καλάμι ήξερε να υποχωρεί εκεί που ένιωθε ότι δεν είχε δύναμη ν’ αντισταθεί,
ενώ η ελιά πλήρωσε με τη ζωή της την υπερηφάνειά της.